TraceMonkey، یک اتفاق میمون

اخیرا بنیاد موزیلا خبر از پیشرفتی قابل توجه در نسخه بعدی مرورگر فایرفاکس (نسخه ۳.۱) داده.

این امکان جدید در حقیقت پیشرفتی برای Gecko (موتور طرح‌بندی توسعه یافته توسط موزیلا) محسوب می‌شود، و اگر بخواهیم دقیقتر صحبت کنیم، پیشرفتی برای SpiderMonkey (موتور جاوا‌اسکریپت به کار گرفته شده در Gecko). بنیاد موزیلا دو پیاده سازی مختلف از JavaScript دارد، یکی SpiderMonkey هست که با زبان برنامه نویسی C نوشته شده و در Gecko مورد استفاده قرار گرفته، و دیگری Rhino می‌باشد که با Java نوشته شده است.
موزیلا نام این تحول جدید SpiderMonkey را TraceMonkey گذاشته. در واقع TraceMonkey یک JIT Compiler برای SpiderMonkey هست که باعث افزایش سرعت اجرای جاوااسکریپت می‌شود، و این بدین معنی می‌باشد که کارهایی که به شدت از منابع سیستمی استفاده می‌کردند و برای اجرا نیاز به Plugin های اختصاصی داشتند، از این به بعد می‌توانند به قدرت و سرعت اجرای JavaScript اتکا کنند.

در واقع TraceMonkey اولین اقدام برای افزایش کارایی یک موتور JavaScript محسوب نمی‌شود. کمی پیشتر Apple خبر از موتور JavaScript جدید به کار رفته در WebKit (موتور طرح بندی استفاده شده در Safari) با نام SquirrelFish داد (SquirrelFish در واقع یک مفسر bytecode محسوب می‌شود تا یک JIT Compiler)، و یا Tamarin که موتور JavaScript استفاده شده در نسخه ۹ فلش می‌باشد.

کاری که یک JIT Compiler انجام می‌دهد‌ در واقع تبدیل کردن «کد زمان اجرا» است پیش از آنکه آنرا به صورت native اجرا کند. مثلا تبدیل bytecode به کد native ماشین. تفاوت TraceMonkey با SquirrelFish در واقع در همین مرحله است، SquirrelFish (هنوز) bytecode ماشین مجازی خود رو به کد native تبدیل نمی‌کند، در حالی که این اتفاق در مورد TraceMonkey رخ می‌دهد، و همین باعث افزایش کارایی TraceMonkey در مقابل SquirrelFish هست.

همچنین، قبل از اینکه Mike نتایج کار Brendan و Andreas رو وارد repositry اصلی Mozilla کنه، Gecko شاهد تغییرات جدیدی برای افزایش اجرای جاوااسکریپت بوده، مواردی مثل اضافه کردن Cache برای صفات چندریختی که باعث پیدا کردن سریعتر خصوصیات می‌شود و دیگر نیازی نیست کل اشیا یک زنجیره از prototype تا آخر برای پیدا کردن یک صفت بررسی شوند.

Cloud Computing و متن‌باز

با گسترش مفاهیمی چون نرم‌افزار به عنوان سرویس یا Software as a Service یا SaaS مفهوم جدیدی مثل Cloud Computing بیشتر و بیشتر رایج می‌شود.
به طور کل Cloud Computing یعنی محاسباتی که با استفاده از کامپیوتر انجام می‌شود (Computing) بر پایه اینترنت (Cloud). به بیان ساده‌تر Cloud Computing یعنی در اختیار قراردادن قدرت محاسبات رایانه‌ایی در هرجایی که دسترسی به اینترنت وجود دارد.
شرکتهای ارائه دهنده خدمات Cloud Computing معمولا شما را بر اساس میزان استفاده‌ایی که از منابع سیستمی کرده‌اید شارژ خواهند کرد، چیزی مثل یک قبض برق. بدین‌ترتیب تقریبا تمامی نگرانیهای Scale up و حتی Scale Down هم رفع می‌شوند، دیگر نیازی نیست که برای در دسترس بودن برنامه تحت‌وب خود در اوقات اوج ترافیک، سخت افزارهایی را خریداری کنید که درمواقع ترافیک پائین بیکار باشند، و یا چون بودجه کافی ندارید، با نذر و دعا برنامه خود را در ساعات اوج ترافیک سرپا نگه دارید.
شرکتهای بزرگی مثل Google و Amazon خیلی پیشتر از آنکه این نیاز واقعا توسط شرکتهای کوچکتر احساس شود معماری خود را بر چنین پایه و اساسی بنا نهادند. وحالا که این نیاز واقعا توسط شرکتهای کوچکتر و بازهم کوچکتر احساس می‌شود، امکان دسترسی عموم را به چنین سرویسهایی فراهم آورده‌اند. هرچند که تکنولوژیهای متن‌بازی نیز وجود دارد که به شرکتهای متوسط این اجازه را می‌دهد که برپایه سخت‌افزارهای موجود خود، در دسترس بودن Computing را جهت رفع نیازهای خود بهبود بخشند.
با توجه به آنچه که گفته شد، ۳ روش متفاوت برای بهره‌مند شدن از امکانات Cloud Computing وجود دارد:

• استفاده و مدیریت کامل محیط Computing که به صورت مجازی (در Cloud) در اختیار شما قرار داده شده
• توسعه و ارائه برنامه‌ها بر روی محیطی که هیچ‌گونه کنترلی روی آن ندارید
• ساخت یک Cloud از پایه

روش نخست بنا به دلایل متعدد بهترین گزینه می‌باشد، نیازی به تهیه سخت‌افزارهای گرانقیمت، امکانات پیشرفته نگه‌داری و مراقبت، دغدغه‌های پهنای باند و ...، هیچکدام وجود ندارند. و در عین حال به شما این اجازه داده می‌شود که محیط را همانگونه که می‌خواهید و با توجه به نیازها و بودجه خود بسازید. معروفترین شرکت ارائه کننده چنین راهکارهایی Amazon با سرویس EC2 هست.

روش دوم مناسب شرکتها و افرادی می‌باشد که نمی‌خواهند حتی دغدغه مدیریت منابع تخصیص داده شده را داشته باشند، ترجیح می‌دهند همه چیز برای اجرا شدن هرچه سریعتر و بهتر برنامه‌های آنها فراهم باشد. بدیهی است که در چنین شرایطی خود شرکت ارائه کننده خدمات اقدام به محدود کردن منابع می‌کند. معروفترین چنین راهکارهایی Google App Engine می‌باشد. در سرویس Google حتی یک چارچوب برنامه‌نویسی مشخص وجود دارد که شما ملزم با پیروی از آن هستید، در چنین شرایطی شما حتی نباید نگران مسائل امنیتی باشید. بهای پرداخت شده به ازای تمامی این امکانات محدود شدن شما می‌باشد.

و در نهایت روش آخر که پیچیده‌ترین و هزینه‌برترین گزینه می‌باشد. در این شیوه بعد از فراهم کردن تمامی امکانات سخت‌افزاری مورد نیاز،‌شما نیاز به یک نرم‌افزار مدیریت کننده دارید. نرم‌افزارهای متن‌باز متعددی جوابگوی این نیاز هستند که بهترین آنها در حال حاضر Hadoop به نظر می‌رسد. Eucalyptus و 10gen گزینه‌های مطرح بعدی هستند.